Bijna is het zover
17 Januari 2014
Bijna is het dan zover.
Een mijlpaal in mijn leven bereikt, 1 jaar nuchter sinds mijn geboorte.
Heb er een halve eeuw over moeten doen om tot inkeer te komen dat het zo niet verder kon met mijn alcoholisme. Uiteraard kan je het niet alleen en ben ik ook heel blij met een buitengewoon bijzonder iemand, die ik bijna 10 jaar geleden, nadat mijn ex bij mij weg was gegaan, heb leren kennen. Maar hoe mooi het ook was, een nieuwe vriendin, de verslaving was ik niet kwijt. Geleidelijk aan was ik steeds harder gaan drinken en stootte steeds meer mijn vriendin en mijn kinderen van me af. Menigeen had haar al voor gek verklaard, dat ze bij me bleef, maar zij wist dat er een tijd kwam dat het tij zou keren, ondanks wat ik haar in mijn actieve verslaving aan deed. Familie, vrienden en zelfs bij haar eigen kinderen kwam ze niet meer, omdat ze mij niet alleen wilde laten. Bijna 9 jaar verder, het tij keerde inderdaad. Na 2 jaar pogingen doen om uit mijn eigen te stoppen met drinken, koos ik voor de harde weg. De drank was in al die negen jaar wel veranderd, van whisky naar uiteindelijk wijn. Echter, was de alcohol wél veranderd???? Nee, alleen de kleur en het percentage per glas waren veranderd, maar om toch aan dezelfde hoeveelheid alcohol te komen als dat er in whisky zat, ging ik steeds meer wijn drinken. 10 Januari 2013, de maat was vol. Stomdronken haalde ik mijn vriendin op van haar werk en gelijk was ik met een andere vrouw aan het bellen om zo mijn relatie te kunnen beeindigen. Achteraf ben ik blij dat die ander NEE zei, (alhoewel ze graag wilde dat ik bij haar was, maar ze zat zelf in een relatie en uiteraard was ze net zoals ik, een alcohollist), hierdoor was wel de bom tussen mijn vriendin en mij gebarsten en de enige mogelijkheid die ik toen nog had, was inderdaad, hulp zoeken voor mijn probleem. Of de relatie zou blijven bestaan, wisten we geen van beiden, maar dat was ook geen optie meer. Ik ben gaan bellen naar GGZ, deze zouden me binnen 24 uur terug bellen (helaas moeten die nog steeds terug bellen), maar daar kon ik niet op wachten, er moest gelijk iets gebeuren. Mijn vriendin had al een tijdje de site van Momentum/Addiction Care in haar favorieten staan, dus heb ik hun gebeld. Kon 's maandags 14 Januari om 9 uur terecht voor een intake gesprek. Vanaf dat moment ging alles in sneltrein vaart. 17 Januari (donderdags) vertrok ik naar Hoofddorp voor 8 dagen detox. Veel gezien en gehoord die 8 dagen. Vrijdags 25 Januari 2013 vanuit Hoofddorp rechtstreeks naar Schiphol, inchecken en op naar Zuid-Afrika. Waarom Zuid-Afrika en niet dichter bij huis? Dat was een keuze die ik snel gemaakt had, ik wilde met niemand contact alleen met mijn vriendin en hoe verder je weg zit hoe meer rust het thuisfront krijgt. We hadden afgesproken dat we wel zouden bekijken of de relatie bij terug komst naar Nederland zou blijven bestaan of dat we toch ieders ons eigen weg op gingen. We belden 2x per week, want alleen zo konden we aan ons zelf werken. In Rustenburg wilde ze nog proberen om mij naar een safehouse te doen, echter was mijn contact met mijn vriendin alweer in een opbouwende fase en hadden we besloten dat ik gewoon naar huis kwam en van daaruit wel verder zouden kijken hoe de situatie zou worden.
Heb veel geleerd in Afrika en zeker betreffende de 12 Stappen. Veel engels geleerd, (vroeger had ik op de mavo hier een 3 voor en nu zat of lag ik engelse boeken te lezen alsof ik cumlaude geslaagt was). Tuurlijk waren de eerste weken heftig, zeker de vierde week, met de familie brieven en je livestory, maar vanaf het moment dat ik mijn verhaal deed in de community 's morgens, omdat ik het belangrijk vond dat iedereen het wist, wat voor een man ik geworden was door mijn verslaving, ging het steeds beter. Stap 5 was een heftig moment, het verleden werd nog dieper open getrokken, dingen die ik eigenlijk heel diep had weg gestopt, maar het was tevens een opluchting. Met Stap 7 weer naar huis gevlogen op 27 Maart 2013. In totaal 11 weken van huis geweest. En dan begint het pas, de werkelijkheid, nederigheid en je kwetsbaar opstellen. Waren best moeilijke weken, maar doordat mijn vriendin ook naar de familie meetings was geweest, was voor haar ook heel veel duidelijk geworden wat een verslaving doet met mensen. We hebben veel gepraat en zijn samen aan de site (12-stappen-plan-verslaafden.nl) begonnen. Dagelijks zaten we te vertalen, in bed de Just For Today en The Daily Reflections te lezen. Veel gepraat over de tijd van mijn actieve verslaving en elke keer groeide we dichter naar elkaar toe, opnieuw werden we verliefd, alleen nu op een andere manier. En dan besef je pas wat je in handen hebt, een vrouw uit duizenden, zo bijzonder, dat je je eigen wel voor je kop kan blijven slaan over hetgeen wat je haar hebt aangedaan. De liefde die zij in mij gestoken heeft en had, de liefde die ik nooit echt gezien heb of wilde voelen, werd zichtbaar en tastbaar.
Nu 1 Jaar verder ben ik dan ook blij, dat we nog steeds samen zijn en dat ik met trots mag zeggen, "zij is de vrouw de ik wil trouwen, zij is de vrouw van wie ik zielsveel ben gaan houden", en nog steeds doe.
17 Januari 2014 wordt een dag die ik niet snel meer zal vergeten, 1 jaar nuchter en trouwen met de vrouw van wie ik oprecht houd en waarvan ik steeds weer opnieuw vlinders in mijn buik krijg.