Zaterdag ochtend 15 Februari 2014.
Mijn vrouw gaat vandaag naar haar zus, eerst even de jongste dochter ophalen en haar moeder en dan door. Haar zus gaat knippen.
Rond half elf gaat de bel. En jahoor, Donna en haar 'zuster', (zoals ze dat mooi zeggen als ze samen een doel heben, eigenlijk net zoals de 'broeders' en 'zusters' zoals wij onze mede -herstellende- verslaafden noemen in de meetings) Claudia staan voor de deur. Ik dacht gelijk, leuk ze komen terug. En zoals beloofd nodigde ik ze uit op de koffie. En zoals Donna ook had beloofd had ze een bijbel voor me bij haar.
Mijn vrouw, die er helemaal niets mee heeft had ik wel even om toestemming gevraagd, want ja, zij heeft er niets mee, dus wat nu. Maar alles was in orde, mijn vrouw ging achter haar pc zitten om naar een leuk kapsel te kijken en ik ging met de dames aan de koffie en een leuk openlijk gesprek volgde.
Het mooiste van alles is dat elk dingetje waar je het over hebt, bij zowel de 12-Stappen als ook in hun geloof tot God terug te vinden is. Kwetsbaarheid, nederigheid, vergeving en zoveel meer dingen. Allemaal uit een ander sperpectief gezien, en toch zo gekoppeld aan elkaar.
Naar ongeveer anderhalf uur over de verslavingen en over vergeving te hebben gepraat en over uiteraard het woordje 'God', zoals zij en ik hem zie, namen we afscheid.
Vroeger kreeg ik altijd een 'eng' gevoel bij de gedachte als er mensen aan de deur kwamen om God te brengen, nu kijk ik er anders tegen aan. Die mensen geloven ergens in, hebben een gemeenschappelijk iets, en dat is de bijbel, net zoals wij verslaafden een gemeenschappelijk iets hebben, namelijk de meetings en onze ziekte.
En ja, het zijn hele gezellige dames waar je dan koffie mee zit te drinken en het over het geloof hebt.
Op de een of andere manier blijft het mij toch fascineren. De bijbel gaat ik zeker lezen, voor mij is het een boek netzoals het Big Book van de AA. Er staan dingen in waar je iets mee kunt doen, oftewel je kunt er de dingen uithalen waar je wat aan hebt voor jezelf. Iedereen bekijkt de tekst anders, en zal een onderdeel uit die teksten pakken wat hem of haar zal vasthouden om daarover na te denken.
Ik kijk dan ook alweer uit naar een volgende ontmoeting met de dames. Het leuke is dat ze mij totaal niet proberen te bekeren tot hun geloof van de Jehova's, nee, daar en tegen, ze laten mij in mijn waarde en ik hun. Maar een leuk en goed gesprek op mentaal vlak is altijd leerzaam.